İnsanlar ve hayvanlar, belirli kolektif özellikleri paylaşmaktadır. Bu ortak özelliklerden bazıları insanlar tarafından doğal kabul edilirken, bazıları etik ya da toplumsal açıdan sakıncalı görülebilir. Bir insanın gerçekleştirdiği bir eylem aynı zamanda hayvanlarda da gözlemleniyor ve hayvanlar açısından doğal karşılanıyorsa, bu durumun insanlar için ahlaki bir sorun teşkil etmesi muhtemeldir. Buna karşılık, yalnızca insana özgü olan ve hayvanlarda örneği bulunmayan davranışlar, insanın kendi iradesiyle yüzleşip aşabileceği meseleler olarak değerlendirilebilir.

Örneğin, bir kedinin eşini aldatması, hayvanlar dünyasında doğal bir durum olarak telakki edilir ve herhangi bir ahlaki yargıya tabi tutulmaz. Ancak aynı eylem bir insan tarafından gerçekleştirildiğinde, normlar çerçevesi bu durumu ciddi bir ahlaki ihlal olarak değerlendirir. Bununla birlikte, yalan söyleme davranışı yalnızca insana özgüdür; hayvanların böyle bir eylem gerçekleştirmesi beklenmez. Bu nedenle, insana özgü davranış olan yalan, insanlar arasında konuşularak bu sorunlu davranışın üstesinden gelinebilir. Çünkü insana özgüdür.